|
West USA |
|
Vrijdag, 11 oktober 2019
Het was dus stervenskoud
buiten, maar strak blauw en door de zon werd het ietsje minder koud.
En het waaide gelukkig niet. Creede was het eerste plaatsje waar we kwamen. We zijn door de "hoofdstraat" gereden en het zag er warempel leuk uit. Helaas waren we zo vroeg dat alles nog gesloten was.
De route verder was ook mooi, weer anders maar wel erg mooi. Het landschap verandert best wel snel en we vinden het prachtig. Heel veel grote ranches zagen we nu. En overal bergen. En we reden een stuk parallel aan de Rio Grande River.
Onze eerste stop was South Clear Creek Falls. De
trail begon aan het einde van Bristol Head campground, maar die was
gesloten. Dus hebben we naast de weg geparkeerd en hebben we het
hele stuk via de camping gelopen, zo'n 3,5 km nu terwijl de trail
zelf maar een pisstukje was.
Vlak na deze falls was een onverharde weg naar een reservoir (een slechte wash board weg) en daar hebben we geparkeerd voor Rex Falls. Tot aan de creek was easy peasy en toen begon het gekrets. Het was even moeilijk om een pad te vinden, via een steen de creek over, maar we hebben hem gezien. Nóg mooier waren alle ijssculpturen die de natuur had gemaakt. Ongelofelijk zo apart. Dit hebben we nog niet eerder gezien. En als je ziet hoe snel dat water stroomt en toch al bevriest, op 11 oktober, nou, hoe zal dat in de winter zijn?
Ook zijn we nog even aan het meer gaan kijken, er zitten veel schadelijke algen in de meertjes, er wordt ook veel voor gewaarschuwd op borden. Maar het is wel mooi. Toen begon het ook weer even te waaien.
Weer een klein stukje
verder was de North Clear Creek Observation Site, een mooie parking
en groot uitkijkpunt. Wat een geweldige waterval is dit! En ook hier
hingen de ijspegels, hoe koud moet het dan wel niet zijn. Maar het
was ook koud!
Langs deze Scenic Byway liggen maar liefst 6 bergen hoger dan 14.000 voet. De route gaat dan ook over 2 passen: eerst de Spring Creek Pass van 10.901 voet. Prachtig, het uitzicht overal is geweldig. En vlak na deze pass meteen de volgende, de Slumgullion Pass van 11.361 voet. Vlak na de top van de pass ligt Windy Point Overlook. Gelukkig viel het wel mee met het "windy". Er stond een jongen (Mattéo uit El Salvador die nu in Durango woont) die meteen vroeg waar we vandaan kwamen. We hebben een tijdje staan vertellen, hij vertelde over de bergen en ik vroeg hem ook naar de Slumgullion Earthflow, die is enorm en héél oud. Hij wees naar twee 14.000 peaks, die had hij beklommen. Het was weer eens gezellig kletsen, een leuke vent.
Op weg naar beneden was nog een uitkijkpunt over Lake San Cristobal. Prachtig!! De weg erheen wilde ik niet rijden, onverhard en slecht volgens het bord, en van boven zag je het veel mooier.
En toen kwamen we in het geweldige Lake City, tja. Er stonden wel wat mooie huizen en zo, maar het vormt allemaal geen geheel, het is een zooitje in die plaatsen. Omdat we nog niks hadden gegeten heb ik de wagen na Lake City ergens aan de kant gezet en hebben we broodjes met tonijnsalade gegeten. Koffie erbij en je bent voor $ 2 klaar. Jammer genoeg zag ik iets verder aan de weg dat er mooiere plekken waren, maar buiten eten was toch geen optie geweest. Vanaf Lake City gaat de weg langs de Lake Fork of the Gunnison, en iets later gaat ie over de Cebolla Creek. Beide rivieren komen uit in het Blue Mesa Reservoir (Curecanti NRA). En hier komt the Silver Thread Scenic Byway ook uit.
Hier zijn we richting
oosten gereden, naar Gunnison. We wilden even tanken bij de
Citymarket maar het was allemaal net wat te klein, druk en
chaotisch. Ik tank morgen wel ergens anders. We zijn wel even de
kleine Walmart in geweest voor een ansichtkaart en een nieuwe
sleutelhanger, de mijne is kapot gegaan.
Wildlife:
Mule deer, een bighorn sheep, bald eagle, konijn en chipmunks
|
