West USA

TERUG NAAR PLANNING

Dinsdag, 15 oktober 2019
Mueller State Park, Florissant Fossil Beds NM en Eleven Mile State Park
Het was errug koud vannacht en we hadden voor de laatste keer een camping zonder iets, dus geen stroom, ook de vault wc hebben we maar weinig gebruikt. We gebruiken de onze wel, morgen kunnen we alles dumpen.
Het was dus koud, geen kacheltje en we hadden toen we opruimden (op Lathrop SP) twee dekens van ons bed gehaald, want ik had gezegd dat het toch niet meer koud zou worden, ahum.... Vanochtend maar meteen de furnace aangezet, dan warmt het wel snel op maar het koelt ook weer net zo snel af. Geen enkele isolatie in de camper.

We zijn dingen aan het opmaken, Jacky een yoghurtje, René céréal en ik brood met vlees/kaas en P&J. De zon komt op deze camping pas laat over de berg en toen we om half negen wegreden stond alles nog in de schaduw. En dat voel je in temperatuur. Oh, en natuurlijk heeft het alarm de halve nacht gepiept, gelukkig slapen we er nu doorheen, of niet zo gelukkig, want er zal maar eens echt wat zijn.

We reden een stukje dezelfde weg terug, door de Arkansas kloof, op weg naar de Royal Bridge. Wat een kermis daar zeg. We waren vroeg dus zo ongeveer alleen en alle kermis was nog gesloten. We parkeerden bij een trailhead en we hebben de Canyon Overlook trail gelopen, erg mooi. De Canyon is schitterend, de Arkansas River loopt er doorheen. Een stukje verder zagen we "de" brug. Daar zou ik voor geen goud overheen lopen, en al helemaal niet als je weet wat de toegangsprijs is. Aan beide kanten van de brug (en dus de kloof) staan gebouwen en er zijn ziplines.
We hebben in elk geval een mooie wandeling gemaakt en zijn weer vertrokken.

Daarna reden we naar het noorden, naar Cripple Creek, een plaats met een mijnhistorie. Een hele bizarre plaats. Het viel meteen op dat overal grote stenen gebouwen stonden, het waren bijna allemaal casino's, soms met een groot hotel en een grote parkeergarage erbij. We moeten thuis eens precies opzoeken wat dit voor een plaats is.
Er schijnen hier ezels los rond te lopen, in de plaats, maar wij hebben er geen een gezien, alleen op afbeeldingen her en der.
We hebben in een aardig zaakje koffie gedronken met een donut erbij. Even met via de wifi met Mariecke gebabbeld, haar 2e dag in het ziekenhuis.

De volgende stop was Mueller SP. We reden vanaf het begin de Gold Belt Route Scenic Byway gereden. Ik vond de route erg mooi, heuvels, uitzicht op héle hoge bergen, ook op Pike Peak. Gele velden, diverse soorten bomen, mooi.

In Mueller SP zijn we even in het Visitor Center geweest, een kaartje met trails gehaald en nog ansichtkaarten gekocht. We liepen trail nr. 6 en wilden nr. 10 ook doen, volgens de ranger was elke route een halve mijl. Mooi dat de kaart niet klopte en we verkeerd zaten. Dus we hebben alleen nr. 6 gelopen, een mooie wandeling. We zijn nog even bij een andere kleine trail gaan kijken maar dat zag er niet uit als zijnde de moeite waard. Dus we zijn weer vertrokken.

Op weg naar Florissant Fossil Beds, mooi gelegen in een vallei met dennenbomen en geel "gras". Hier hebben we twee trails gedaan. Als eerste de Petrified Forest Loop. Hier liggen enorme versteende boomstronken waaronder "The Big Stump". Het zijn versteende Redwoods, maar enorm groot in omvang. Het is triest te lezen dat vanaf de ontdekking van dit versteend woud, toeristen zo'n 100 jaar lang stukken hebben meegenomen, afgekapt etc. waardoor de schade onherstelbaar is.

De Ponderosa trail, was het andere trailtje. Hier ligt een hele grote versteende boomstronk waaruit een dennenboom groeit. Als je wilt leven kun je blijkbaar veel. Je ziet dat de wortels van de levende boom de versteende stronk helemaal uit elkaar duwt.

En toen was het tijd om naar de camping te gaan, vandaag in Eleven Mile SP. De weg er naar toe is elf mijl lang en elf mijl erg slecht (morgen mag ik hem terug rijden.....). Op het Visitor Center hing een blaadje "closed for the season". Hè? We zijn alle loops rond gereden, de door ons geboekte plek was wel mooi maar ver naar boven. Er is per loop slechts een vault wc, niet dat het druk was maar het is toch wel aan de karige kant.
Wij besloten onderaan te gaan staan in de A Loop, ook met stroom. Maar waar is het dump station?? We moesten echt dumpen. Maar ook de dump station was gesloten, hoe is het mogelijk. Als we dat hadden geweten, dan hadden  we niet dit State Park gekozen. Ook de gewone wc's waren gesloten. Wat dan nu? Toen zagen we dat tegenover de plek die wij hadden uitgekozen, de site van de camp host was, leeg natuurlijk, maar wel met een wateraansluiting en een dumpaansluiting. Dus ik heb de wagen daarheen gereden en René heeft gedumpt en gevuld. Mooi zo! En toen weer naar de door ons uitgekozen plek.
De plek is mooi, we hebben er niet echt van kunnen genieten want het was al vrij laat. We hebben nu voor de laatste keer uitzicht op een meer. Er staat maar één andere caravan in onze loop, hopelijk zijn die mensen rustig.

Jacky heeft gekookt: rösti, varkenslappen en salade. Laatste keer ijs en morgenavond de laatste avond op een camping. Zoals elke vakantie op het eind, we zijn klaar. Klaar om weer lekker naar huis te gaan, gezondere lucht voor mijn neus! Jacky heeft na ruim 4 weken (ruim) boven de 2000 meter nog steeds niet genoeg zuurstof. René en ik hebben nergens last van gehad. Maar je weet ook niet of Jacky's hart-flubbertje er ook mee te maken heeft. Zo heb ik de meeste last van de stof en het gebrek aan vocht in de lucht hier. En René het minst.

Nog wat lezen, spelletje op de tablet en weer op tijd naar bed, maar wel weer mét de kachel aan vannacht.
Vandaag hebben we veel herten gezien, en bijna alle wildlife van vandaag liep bijna onder de wagen, pffff.

Wildlife: een konijn, mule deer, een geit, chipmunks en squirrels
Het weer: zon, 18 graden.
Gereden: 112 mijl
Camping: Eleven Mile State Park, Rocky Ridge campground, plek A4, elektra