|
West USA |
|
Zaterdag 21 september 2019
We zijn gestopt bij petrogliefen, hier kwamen we aan de praat met een stel uit Colorado. Zij reden in een 28 ft camper en ik vroeg hem of het hele steile stuk geen probleem zou zijn om omhoog te rijden. Soms ben ik bang dat ie omkiept, achterover. Hij zei dat ik me daar vooral geen zorgen om hoef te maken, al het gewicht zit in de motorkap. Nou dat hopen we dan maar.
Bij de cabin zijn we begonnen met de Hog Back Canyon Trail, een heen en terug wandeling. Het was wat fris in de schaduw en met een koude wind, maar wel mooi. We hebben hier nog wat plantenzaadjes verzameld, kijken of het thuis wat wordt.
Terug bij de cabin zijn we die eerst gaan bekijken, je kunt door alle kamers lopen. Josie was een gescheiden vrouw van 40 jaar die tot haar 90e jaar daar alleen heeft gewoond. Ze was zelfvoorzienend en deed al het werk zelf. Het was een prachtige plek om te wonen.
Daarna zijn we de Box Canyon Trail gaan lopen, ook mooi en toch weer anders.
We besloten terug naar de camping te gaan voor een lunch in de zon. Gelukkig kwam ik inderdaad makkelijk de steile stukjes weer omhoog. Bij de brug over de Green River zijn we nog gestopt om aan de rivier te gaan kijken. Het is een prachtig park!
Na de picknick (brood met sardientjes, erpelsalade en koffie/thee) wilden we de Sound of Silence Trail lopen maar ik kon er niet parkeren, dus reden we door naar het Visitor Center, er was wifi voor de mails, en ik heb een ansichtkaar gekocht voor Emma.
We hadden het idee dat we prima zouden kunnen parkeren bij Split Mountain, hier begint de Desert Voices Trail. En deze hebben we dan ook gelopen, erg mooi. Er hing een groot stuk wolken voor de zon dus we liepen in de schaduw, maar dat was maar goed ook, anders was het bloedheet geweest, en er was totaal geen schaduw. Terug bij de wagen was de lucht weer blauw.
We hebben de rest van de
middag buiten in de zon zitten lezen, lekker.
Wildlife:
Mule deer, konijntjes en hagedisjes
|
