West USA

 

TERUG NAAR PLANNING

Vrijdag, 27 september 2019
Dieren, een slot canyon, een wave en weer een andere staat
Het was weer vlak voor 6 uur dat ik wakker werd. We hadden twee tours op het programma staan dus we mochten vooral niet te laat zijn. We reden weg 89 naar het zuiden, door de plaatsjes Hatch, Orderville, Glendale en Carmel Junction. Op dit stuk zijn we de meeste huurcampers tegengekomen, of course, ze rijden ofwel van Zion naar Bryce of andersom. Of naar Page. Het was wel een hele mooie weg.

Boven Kanab zijn we naar de Best Friends Animal Society gegaan, hier hadden we de grand tour. Onze tour guide was Holly en we reden in een klein busje over het enorme terrein. Alles is ontzettend verzorgd en de dieren krijgen heel veel ruimte, verzorging en liefde. De omgeving is schitterend. We zijn eerst bij de honden geweest en toen bij de katten, onze favoriet natuurlijk. Ze huisvesten (=vangen op) ook paarden, vogels, konijnen, geiten en varkens. Uiteraard proberen ze ook voor alle dieren een adoptieplek te vinden. We vonden het mooi te zien wat ze doen en vooral ook hóe ze het doen. Erg mooi was het kerkhof Angels Rest.

    

    

    

    

We hebben daarna even een boterhammetje gegeten op hun terras omdat we te vroeg waren voor de volgende tour. Die was in Kanab, een levendige plaats. Ik heb hier nog even getankt voor $ 30 en René heeft alle banden wat bijgevuld. Toen door naar Dreamland Safari. We hebben ons daar gemeld en omdat we wat te vroeg waren hebben we nog een broodje eiersalade gegeten in de wagen.
Toen we klaar waren kwam Will, onze tour guide (en eigenaar van het bedrijf) naar buiten. We reden in een grote 4X4 wagen, René voorin, Jacky en ik op de rij erachter. Er zou nog een ander stel meegaan die we in hun vakantiehuis zijn gaan ophalen. Dat bleken Canadezen Charlene en Ralph te zijn, uit Vancouver Island. Tja, dan hebben we meteen wat te kletsen. Het bleek overigens een heel leuk stel, gevoel voor humor, Will ook, dus ons kleine groepje van zes personen was super leuk!

Net ten noorden van het Best Friends Animal Society is de Peekaboo Canyon trailhead. Vanaf daar was het een rulle zandweg, 1 auto breed, hobbeldebobbel. Sodeju, maar leuk!!!! Eén keer stopte Will om ons een yucca te laten zien (ja duh want die kennen we thuis niet....) en toen kwam hij niet meer weg. Nog wat lucht uit de banden, een schep erbij en daar gingen we weer.

    

    

    

    

Op het eind van de zandweg was de slot canyon. Heel mooi, en behoorlijk lang. Sommige stukken iets breder en anderen heel smal. Will is een goede gids, hij vertelde veel en we vroegen ook veel. Maar er werd zeker ook veel gelachen, zeker toen we het opeens hadden over Flupke's velvety little black balls. En toen ik vroeg aan Will of hij In Kodachrome Basin SP was geweest had hij het meteen over de "cock rock", tja. Lachen dus.
In deze slot canyon liepen we praktisch alleen, af en toe kwamen we twee of drie mensen tegen, maar verder niks. We zijn er zeker 1½ uur geweest. Genieten!

    

    

    

    

    

    

    

    

Daarna kregen wij nog een gratis extraatje. Charlene en Ralph wilden naar "The White Wave"", en of wij dat dan erg vonden. Nee hoor. Dus we zijn daarheen gereden. Toen gelopen door rul zand geklommen over steen en toen zagen we de Wave. Mooi hoor. Prachtig zelfs, de het uitzicht ook vanaf daar! Toen gingen we nog hoger om vervolgens door een halve meter los zand naar beneden te skiën, leuk!! Ondertussen hadden we wel allemaal een kilo zand in de schoenen.

    

    

    

    

    

    

    

    

Nog een keer omhoog kretsen totdat we bij een alcove kwamen met Indiaanse gebruiksvoorwerpen. Jammer genoeg wordt veel meegenomen. Er stonden ook petrogliefen in de wand. Nog hoger hadden we een enorm uitzicht, we konden zelfs de hoodoos van Bryce Canyon NP zien. Will vertelde dat ze mijnbouw willen gaan doen in dit gebied, onvoorstelbaar, en alleen voor geld. Hopelijk gaat het er niet van komen!

    

    

En toen terug naar Kanab. Eerst brachten we Charlene en Ralph terug en toen naar het kantoor. Het was al 17:30 en wij moesten nog naar de camping rijden. Gelukkig was het nog prima te doen.
De camping ziet er goed uit, het is wel kaal, maar er is gelukkig ook plek zat. We zijn meteen al het zand van ons af gaan douchen en hebben toen gegeten. Will had gelukkig wel fruit, crackers, granola bars en water in de auto, dus dat was erg fijn. Maar ondertussen wilden we ook wel gewoon eten: de rest van de ribjes, erpelsalade en een saladekit.
Verslag gemaakt en het was toen al na 21:00 uur. Moe!! Maar een super dag weer!!

    

    

Wildlife: een hagedisje, woestijnmuis en een squirrel
Het weer: zon, 28 graden.
Gereden: 107 mijl
Camping: Kaibab Piute RV, Fredonia, plek 7