West USA

 

TERUG NAAR PLANNING

Zondag, 29 september 2019
Snow Canyon State Park en Kolob Canyon (Zion NP)
Het heeft de hele nacht flink gewaaid, best wel eng. En het was warm. Vanochtend was het half zeven en dus mocht ik opstaan. Het was blauw maar de zon was nog achter de rotsen. Het sanitair is hier erg netjes dus daar maken we uiteraard gebruik van, zoals trouwens op elke camping. Slecht of vies sanitair hebben we nog nergens gehad. Onze eigen wc gebruiken we alleen 's nachts of in geval van nood. De douche van de camper gebruiken we nooit, ik zou niet weten waarom. De douche is een handige opbergruimte; er staan 3 toilettassen, ligt wc-reiniger en vloerreiniger, de bezem en de grote Action tas met vieze was. Zo deden we het in 2017 ook. De campings waar we douches hebben, daar douchen we ons, en zo niet, dan hebben we een washandje. Simpel.

Anyways, ik heb bacon en ei voor René en mij gemaakt, Jacky zit aan de magere yoghurtjes. En ze heeft er geen moeite mee. Haar spijkerbroek is haar ondertussen veel te soepig. En dat is ook niet erg.

We vertrokken wat later dan normaal omdat we alle tijd hadden en de volgende camping maar zo'n 35 mijl verder lag.
We begonnen met de wandeling bij Jenny's Canyon, hoera, ik kon er parkeren! In 2017 zijn we er langs gereden en gistermiddag ook, vanwege gebrek aan parkeerplek. Nu hebben we hem dan eindelijk gedaan. En vrij kleine wandeling naar de slot canyon. We waren er alleen (gistermiddag liepen er hordes ouders met kleine kinderen.....) dus we konden het in stilte en rust bewonderen.

    

    

    

    

De volgende wandeling was Johnsons Canyon. Geen parkeerplek, nu al niet meer, maar ik kon de wagen mooi langs de kant zetten. Parkeren opgelost!
We liepen de trail alleen, ik denk dat de andere mensen (van de geparkeerde auto's) de Stout Cave trail deden dus die zagen we niet. Het was een mooie en afwisselende wandeling die eindigde in een box canyon met een grote arch.
Toen we terug bij de wagen waren hadden we in totaal toch alweer 1½ uur gelopen.

    

    

    

    

    

    

    

    

Vanaf hier reden we weer het park in (Johnsons Canyon trailhead ligt er net buiten) en zijn we bij de Sand Dunes gestopt, even kijken en een paar selfies maken, LOL.

    

         

We reden weer langs de camping, zagen onze mooie plek en zijn bij Upper Galoot gestopt voor een vroege picknick, broodjes met beleg, Franse worst, druiven en koffie erbij. We waren aan het overleggen welke wandeling we nog wilden doen, in 2017 hebben we er ook al een aantal gedaan. Al met al kwam er van onze plannen niks terecht want ik opperde  het idee om misschien naar Kolob Canyons te gaan. Het was goed weer en zó ver is dat toch niet. Wel eerst gestopt bij de Snow Canyon Overlook, sodeju zeg,wat ontzettend mooi! Je kijkt het hele dal in waar Snow Canyon ligt, we zagen de Dunes, de camping, de picknickplaats, de wandeling die we in 2017 hebben gedaan, prachtig!! Maar weinig mensen die hier komen weten van deze overlook, wij gelukkig wel!

    

    

    

    

    

    

Oké, dus toen was het naar Kolob Canyons. De I-15 is cru gezegd, een k**weg. Maar goed, ik moest wel. Overigens is het leuk dat we gisteren en vandaag regelmatig zeggen dat we het herkennen, dezelfde weg hebben gereden en zo. Bij die mall gisteren zijn we in 2017 bij Barnes & Noble geweest omdat Emma zo nodig moest. Nu zijn we er ook weer doorgelopen, eat your heart out Emma!

We moesten even de "America the Beautiful" kaart laten zien in het Visitor Center en hebben nog even La Verkin, maar dan met de Franse uitspraak, besproken met de ranger. En toen nog wat andere plaatsnamen (Sevier, Louviers, Baton Rouge), hij vond het wel grappig en interessant.

We zijn de weg weer tot het eind gereden, en wat een schitterende weg is dit toch! Op het eindpunt hebben we Timber Overlook Trail gedaan, ook in de herhaling voor ons. We vonden hem twee jaar geleden al schitterend en nu weer. Nu heeft Jacky hem helemaal uitgelopen, de vorige keer, we remember it well, moest ze vlak voor het eindpunt hard terug rennen omdat ze moest kakken. Nu dus niet, hè hè, gelukkig maar.

    

    

    

    

    

    

    

    

    

    

    

    

Daarna de weg weer naar beneden om naar de camping te gaan. Dat betekent dus weer terug naar St. George, weer langs Snow Canyon SP en toen nog een stukje ander vulkanisch gebied in, ook weer mooi!
Bij het plaatsje Central gingen we het dal in waar Pine Valley ligt. Een mooie weg van 8 mijl waar geen eind aan leek te komen. Hier ligt dan ook het dorp Pine Valley, net voor de Pine Valley Recreation Area.
De "ranger" vroeg of we een reservering hadden, we waren al de 3e vandaag. We snapten het niet, totdat ze vertelde dat de campings half september dicht gaan maar hun reserveringssysteem had het tot de 30e laten doorlopen. Boffen wij even!! Dus de camping is lekker leeg.
We hebben, hoe kan het anders, weer een prachtige plek. Hier staan hoge dennenbomen en wij hebben net een open plek, dus lekker zon op ons "terras". Ook meer gras om ons heen en daar lopen een stuk of zes koeien met kalveren rond, leuk.

    

    

    

Ik heb kipfilet met Mexicaanse kruiden gebakken en Jacky heeft quesedillas gemaakt. Lente-uitje, avocado, sour cream en kaas er door en smullen maar. Heerlijk! Nog de laatste salade kit (Asian, beetje vreemde combi) erbij en we hadden genoeg. Te weinig gegeten vandaag, ik moet er echt op letten. Mijn broek zakt me ook af terwijl die afgelopen zomer te strak zat. Jacky moet me maar weer wat vaker een worst bij een tankstation kopen! We hebben weer eens buiten kunnen eten, geen harde wind, de temperatuur was nog aangenaam, genieten.

Toen ik met mijn verslag wilde beginnen zeg ik tegen René dat er overal koeien stonden, zowel links als rechts van de camper, bleek dat rechts in het gras bij de bomen herten stonden en geen koeien. We zijn dichterbij gaan kijken en stonden op een paar meter afstand. Het waren Mule deer, een paar mama's met hun jongen. Mooi!!

    

Nog een stukje Dutch apple pie, verslag gemaakt en verder in Emma's boek. Jacky heeft al een paar keer op een camping een nieuw boek bij de laundry gehaald.
Oh, de sensor van de black water tank geeft nu aan dat ie vol is, terwijl ie gistermorgen is geleegd en we alleen 's nachts een plasje doen. Er is duidelijk iets mis met die sensor!

Vannacht wordt het weer slapen in het doudountje want we zitten hoog en dat voelen we.

Wildlife: een hagedisje, Western Scrub Jay (die hebben we ook eerder gezien), Cottonwood konijntjes, Campbell Quails, kalkoenen, Mule deer en koeien
Het weer: zon, 25 graden.
Gereden: 130 mijl
Camping: Pine Valley RA, Dean Garder campground, plek 20, geen hook-up