West USA

TERUG NAAR PLANNING

Zaterdag, 5 oktober 2019
Curecanti National Rec. Area en Black Canyon of the Gunnison NP
Vaak wakker geweest maar toch prima geslapen. Dit was een prettige camping, donker en stil en niet veel plaatsen waren bezet. Ik was weer vroeg op, mijn interne klok werkt goed, en het was koud, dus de kachel aan. Het ontbijt was cereal en koffie. En ook vandaag reden we weer rond 8 uur weg.
Dit is een schitterende vallei, overal zie je bergen, de La Plata Mountains, de West Elk Mountains, de Grand Mesa, waar we gisteren overheen zijn gereden en het plateau van de Black Canyon of the Gunnison. De Grand Mesa is overigens de grootste "flat topped mountain" ter wereld.

De route ging richting Black Canyon maar dit deel is onderdeel van het Curecanti National Recreation Area. Hier is de zwarte kloof van de Gunnison al te zien. We zijn op een paar uitkijkpunten gestopt, ik word akelig in mijn maag als ik het zie. Deze kloof is zó indrukwekkend!

De laatste stop was met zicht op de Mesa Dam. Hier zijn we overheen gereden en toen was de kloof opeens een mooi blauw meer.
We zijn nog een stukje naar het oosten gereden tot het uitkijkpunt op The Pinnacles. Heel mooi om te zien. We hebben aan de picknicktafel koffie gedronken, en dan dat uitzicht erbij, wow.
Deze hele weg was zo prachtig dat het ons verbaast dat je geen toeristen ziet. We hebben alleen het stukje Zion/Bryce huurcampers gezien, en dat is het dan ook wel. Heel af en toe een verdwaalde toerist, net als ons blijkbaar op zoek naar de niet doorsnee plekken.

Vanaf de Pinnacles zijn we weer naar het westen gereden, eerst naar Cimmaron, ook nog in het Curecanti NRA. Hier hebben we de Morro Creek trail gelopen, deze begint bij de Morro Dam en gaat door de kloof langs de rivier. Wat is het hier mooi! Ik blijf het maar zeggen. Hier lag ook de camping (Cimmaron campground) waar we zouden kamperen, maar het was pas rond het middaguur dus we besloten door te gaan. Het zag er wel weer uit als een mooie en hele rustige camping.

We zijn de berg opgereden naar Black Canyon of the Gunnison NP. Eerst even een rondje over de camping, mweh, nee dus. Toen zijn we eerst naar het eindpunt, Warner Point, gereden. Hier hebben we zitten picknicken met broodjes, eiersalade, wat coleslaw en druiven. En toen was het tijd voor de trail daar, de Warner Point trail. We hadden een papieren gidsje over de bomen die je overal ziet, altijd leerzaam. De trail ging bergje op en bergje af en dat een paar keer. Het eindpunt was het eindpunt van een rots, oef, geen hekje of niks. En wat een uitzicht naar alle kanten! En toen weer terug. Jacky heeft na drie weken bergen nog steeds last van de ijle lucht. Dat had ze in 2017 niet, vreemd.

Vanaf Warner Point zijn we nog bij een paar punten gestopt: Cedar Point, Chasm View, het Visitor Center en Tomichi Point. Nu hebben we het park ook wel gezien, behalve de North Rim, die hadden we vandaag wel willen doen maar dat is toch maar liefst zo'n 20 mijl onverhard. Jammer.

Het was toen al aardig in de middag en toch zijn we nog even in Montrose naar de Walmart gegaan. Even wat water en melk en zo, en de mails checken. En ik heb een mooie sweater gekocht.
We hadden geen reservering voor vandaag en we besloten naar Ridgeway State Park te rijden, hoe groot is de kans dat je niks vind?! Nou, groot dus, het hele State Park was vol volgens de ranger. Dus moesten we terug naar Montrose. Balen, want het was toch al bijna 18:00 uur. Leuk hoor, niks reserveren en lekker op de bonnefooi. Nou was ik de hele dag al een beetje nerveus omdat je dan die vrijheid niet hebt om je dag gewoon te vullen.
Dus maar hopen dat we iets anders konden vinden. We waren o.a. langs Jellystone RV gekomen en dat zag er rustig uit. Het kantoor was net dicht..... maar er kwam een oud mannetje in een golfkar naar ons toe. Hij had geen plek met hook-up voor ons, een groot deel van de camping was al gesloten voor de winter. Nou hoeven we geen aansluiting, maar uiteindelijk kregen we een mooie grote plek helemaal alleen, toch met stroom, op het deel wat al gesloten was.
Het sanitair is supernetjes (en eigenlijk ook gesloten) en de herten hebben al voor de wagen gelopen. We hoefden maar de helft van de prijs te betalen ($ 25) en kregen een lading gratis promotiemateriaal mee: boodschappentassen, kaarten, magneten, grote bekers, etc.). De camping is vanaf volgend jaar geen onderdeel van Jellystone meer dus ze moesten het spul kwijt,LOL.

Jacky is meteen gaan koken: tilapia, heerlijke puree met sour cream & chives en mais. De rest van de avond zitten lezen, internetten en het verslag gemaakt. Morgen weinig mijlen rijden en een rustigere dag. Hopelijk kan ik eens uitslapen.
Jacky zag op internet dat het volgende week 's nachts tot -11 graden wordt..... Oei, wat is wijsheid??

Wildlife: Mule deer, squirrels en chipmunks
Het weer: zon, 26 graden.
Gereden: 152 mijl
Camping: Montrose, Jellystone RV, plek 60, stroom (helaas geen foto van de plek gemaakt)